از قضا ، هنگامی که بنگاه ها محدود می شوند و می توانند بیشترین بهره را از بیمه های بیمه ارائه دهند ، براساس تحقیقات ادریانو راپینی ، استاد دارایی در دانشکده تجارت فوکوا دانشگاه دوک ، فاقد منابع برای انجام این کار هستند.
شرکت های مبارز نمی توانند وثیقه ای را برای محافظت از خانه آزاد کنند زیرا در غیر این صورت اشغال شده است-در رکود ، احتمالاً در حال حاضر برای حفظ فعالیت های یک شرکت از آن استفاده می شود."ویش" ویسواناتان. راپینی در مورد تحقیقات خود در صفحه LinkedIn Fuqua بحث کرد.
رامپینی گفت: "شما ممکن است فکر کنید که شرکت هایی که محدودتر هستند ، حداقل می توانند این خطرات مختلف را تحمل کنند ، اما در واقع ، چیزی باعث می شود که آنها تصمیم بگیرند که این نوع حمایت مالی را از بین ببرند."هر دو دلیل آنها باید محافظت شوند و هم دلیل عدم انجام این کار. "
رمپینی و همکارانش در بسیاری از زمینه ها ، از نحوه استفاده افراد از بیمه نامه های خانگی گرفته تا نحوه محافظت از هزینه های سوخت خطوط هوایی ، در بسیاری از زمینه ها مورد بررسی قرار داده اند. بینش آنها سؤالات جدیدی را در مورد مبانی تئوری مدیریت ریسک ایجاد کرده است. با استفاده از داده های خطوط هوایی ، نویسندگان همچنین مدلی را تهیه کردند تا پیش بینی کنند که یک شرکت محدود مالی احتمالاً از محافظت و استفاده از منابع خود برای تأمین مالی سرمایه گذاری یا جلوگیری از کم کردن و تمرکز بر عملکرد قابل استفاده استفاده می کند.
رمپینی گفت ، محافظت در مقیاس کوچک یک روش ساده برای تفکر در مورد محافظت ، نگاه کردن به بیمه خانه است.
وی گفت: "داده ها نشان می دهد كه وقتی درآمد كسی بسیار كاهش می یابد ، آنها در واقع می توانند میزان بیمه خریداری شده را كاهش دهند."پوشش آنها را انتخاب می کنند. "
البته ، هنگامی که درآمد شخصی کاهش می یابد ، آنها از نظر مالی محدودتر هستند و در برابر لایحه غیر منتظره ای که می تواند حساب های بانکی آنها را تخلیه کند ، نیاز به حمایت دارند. این پارادوکس است.
وی گفت: "این طور نیست که آنها مزایای بیمه را درک نمی کنند ،" به این دلیل است که بیمه امروز به حق بیمه نیاز دارد-هزینه ای که ممکن است فردا باشد یا ممکن است پرداخت نکند. "
رامپینی گفت که این پارادوکس باعث نوآوری در بیمه شده است - تغییرات مخربی که به عنوان insurtech شناخته می شوند. رامپینی توضیح داد که برخی از این نوآوریها تناقضی را در نظر میگیرند که افرادی که از نظر مالی با محدودیت روبرو هستند - شاید آنها نتوانند در این ماه 200 دلار برای بیمه ماشین خود خرج کنند زیرا نیاز به تعمیر دارند.
اما اگر بتوانم روزانه بیمه خودرو بخرم، یا شاید پرداختهای مکرر را انجام دهم، چه؟
چگونه خطوط هوایی قیمت سوخت را پوشش میدهند درست مانند خانوادهها وقتی پول کم است، تحقیقات رامپینی نشان داد که شرکتهای هواپیمایی وقتی از نظر مالی دچار محدودیت میشوند، «بیمه» خود را رها میکنند.
محققان دادههای مالی شرکتهای هواپیمایی را که از سال 1996 تا 2009 در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده ثبت شده بود، تجزیه و تحلیل کردند، که در آن شرکتها نشان میدهند که چه کسری از هزینههای سوخت مورد انتظار سال آینده را پوشش دادهاند، همانطور که در مقاله «مدیریت ریسک پویا» توضیح داده شده است.
بایگانیها نشان میدهند که بهطور متوسط، خطوط هوایی حدود 20 درصد از هزینههای سوخت سال بعد را پوشش دادهاند. رامپینی گفت: هر چه ارزش خالص یک شرکت بالاتر باشد، پوشش ریسک بیشتری دارد.
با این حال، یک مانع اصلی برای پوشش ریسک، استفاده بسیاری از خطوط هوایی از وثیقه - به ویژه هواپیماهای آنها - برای تامین مالی بود. رامپینی گفت که زمانی که به یک طرف تامین مالی قول داده شد، نمی توان از آن وثیقه برای پوشش ریسک استفاده کرد.
وقتی خطوط هوایی پوشش ریسک را متوقف میکنند از دادههای 10 شرکت هواپیمایی که در طول دوره مطالعه با رکود مواجه بودند، محققان یک الگو را شناسایی کردند: حدود دو سال قبل از اینکه خطوط هوایی از نظر مالی با محدودیت مواجه شوند، شرکت از پوشش هزینههای سوخت مورد انتظار عقب نشینی میکرد.
در ابتدا این کاهش اندک بود - از 30٪ به 25٪ از کل هزینه پیش بینی شده. محققان دریافتند که با توجه به محدودیتهای عمده شرکت، این رقم به 5 درصد کاهش یافت و به طور متوسط حدود دو سال طول کشید تا شرکت بتواند پوشش خود را به 20 درصد از کل هزینههای سوخت مورد انتظار افزایش دهد.
رامپینی گفت: «در واقع کمی تکان دهنده است زیرا خطوط هوایی بسیار بزرگ هستند. بنابراین، حتی در شرکت های بسیار بزرگ، در واقع، مدیریت ریسک می تواند کاملاً محدود باشد، که نشان می دهد هزینه این مدیریت ریسک به طور معقولی بالا است، حتی برای شرکت های بزرگ. شرکتهای بزرگی که فکر میکنیم سرمایهگذاری خوبی دارند.»
رامپینی گفت که بررسی دلایل اساسی خروج شرکت ها از پوشش ریسک می تواند به محافظت از شرکت ها و متعاقباً محافظت از کارگران و اقتصاد در کل کمک کند.
او گفت: «اگر بتوانیم بهتر بگوییم چه چیزی باعث ایجاد علائم میشود، میتوانیم به توسعه درمانها یا سیاستهای مناسب برای بهبود شرایط نزدیکتر شویم.»