زمان پرواز می کند. یک سال پیش ارزهای آسیایی در حال فروپاشی بودند ، صندوق های پرچین حمله می کردند و جهان در آستانه بحران به نظر می رسید. در حال حاضر ارزهای آسیایی اگر چیزی خیلی قوی باشد ، این دلار تحت فشار است - و جهان احتمالاً در آستانه بحران دیگر است.
آیا همه خبرنامه ها - از خبرنامه های سرمایه گذاری ، گزارش مدلی و غیره - درباره یک بحران دلار افزایش یافته توجیه شده است؟واقعیت این است که ، من نمی دانم: در حالی که دلار مطمئناً بر هر محاسبه "پایداری" بیش از حد ارزش دارد (به تصویر زیر مراجعه کنید) ، بازار سهام نیز همینطور است و این حباب برای مدت زمان طولانی ادامه دارد. اما گزارش شده است که مردم در واشنگتن نگران این موضوع هستند (اگرچه اظهارات گزارش مدلی مبنی بر اینکه یک کارگروه رسمی وجود دارد ، نادرست است) ، بنابراین به نظر می رسد برخی از خارج از کیبزینگ نظم دارند.
بیایید از طریق چهار سوال فرار کنیم:
1. چرا باید باور کنیم که دلار بیش از حد ارزش دارد و از این رو به دلیل سقوط؟
2. چرا ممکن است یک دلار کاهش دلار به یک شیر آب تبدیل شود؟
3. چرا این یک چیز بد است؟
4- در مورد آن چه کاری باید انجام شود؟
1. آیا دلار بیش از حد ارزش دارد؟
دلیل اصلی اعتقاد بر این که دلار بیش از حد ارزش دارد ، البته این است که ایالات متحده کسری حساب جاری بسیار بزرگی را در پیش گرفته است ، و این که صاحبان سایر ارزهای اصلی - به ویژه ین - به طور متناوب مازاد بزرگ فعلی را اجرا می کنند.
اکنون عدم تعادل حساب جاری لزوماً نشانه هشدار دهنده نیست. در واقع ، آنها همتای لازم برای انتقال وجوه از مکانهایی با پس انداز بیش از حد (ژاپن) به مکانهایی هستند که بازده بالایی برای سرمایه گذاری (ایالات متحده) دارند. با این حال ، عدم تعادل حساب جاری گسترده بدان معنی است که کشورهای مازاد سهم فزاینده ای از ثروت خود را در کشورهای کسری دارند ، فرایندی که نمی تواند برای همیشه ادامه یابد. و (هربرت) قانون استین به ما یادآوری می کند که چیزهایی که نمی توانند برای همیشه ادامه یابد ، انجام ندهید. سرانجام کسری ایالات متحده و مازاد بقیه جهان باید به شدت کاهش یابد ، شاید حتی معکوس شود. و در حالی که این تعدیل می تواند به روش های دیگر انجام شود ، به احتمال زیاد بخش اعظم آن از طریق کاهش ارزش دلار در مقابل ین ، یورو و غیره اتفاق می افتد.
سؤال "پایداری" - که تا آنجا که من می دانم که برای اولین بار در سال 1985 مطرح کردم ، در مقاله ای با عنوان "آیا دلار قوی پایدار است؟"- آیا به نظر می رسد که بازار به درستی امکان کاهش ارز مورد نیاز در آینده را فراهم می کند. اگر اینگونه نباشد ، دلار در حال انجام یک Wile E. Coyote است و به محض اینکه سرمایه گذاران نگاهی سخت به شماره ها بیندازند ، قرار می گیرند که فرو رود.(برای کسانی که بدون آموزش فرهنگی مناسب ، آقای کویوت تعقیب کننده بی نظیر در کارتون های Road Runner بود. او این عادت را داشت که قبل از نگاه کردن به پنج یا شش قدم به صورت افقی از لبه یک صخره استفاده کند ، و متوجه شد چیزی جز هوا وجود ندارد، و فقط پس از آن ناگهان به زمین فرو می رود).
و اعداد احساس قطعاً کویوتیش دارند. درست است ، نرخ بهره در ایالات متحده از ژاپن یا اروپا بالاتر است ، به این معنی که بازار در حال پیش بینی کاهش تدریجی دلار است. اما تورم در ایالات متحده نیز کمی بیشتر است. دیفرانسیل علاقه واقعی در اوراق قرضه بلند مدت احتمالاً فقط در حدود 2 درصد در مقابل ژاپن ، در مقابل اروپا کمتر است. بنابراین سرمایه گذاران به طور ضمنی فقط 2 درصد در سال استهلاک واقعی دلار در برابر ین در طولانی مدت انتظار دارند. با توجه به اندازه عدم تعادل حساب جاری ، این کافی نیست. بوق بوق!
2. یک دلار شیرجه؟
بنابراین ، دلایل خوبی برای انتظار کاهش دلار وجود دارد ، حتی ممکن است افت شدید با توجه به بازارها دوباره به شماره های تجارت توجه کند. به یاد داشته باشید که در سال 1985 ، هنگامی که کسری حساب جاری ایالات متحده تقریباً همان سهم تولید ناخالص داخلی امروز بود ، تجدید نظر در درک بازار باعث کاهش 240 به 140 ین ، از 3. 3 به 1. 8 مارک دویچه شد.
اما یک عنصر جدید نیز وجود دارد که می تواند کاهش دلار را تقویت کند و باعث یک شیرجه واقعاً چشمگیر شود: اثرات دومینو ترازنامه. به گفته افرادی که باید بدانند ، "تجارت حمل و نقل" که پاییز گذشته برای رانندگی نرخ ارز بسیار زیاد انجام داده است ، دوباره به مرحله اجرا در آمده است: یک گروه نسبتاً کوچک از سرمایه گذاران بسیار اهرمی در ین وام گرفته اند (و یورو؟ شایعات کمتر مشخص است)و درآمدها را در دارایی های دلار بالاتر سرمایه گذاری کرد. اگر دلار به شدت سقوط کند ، آنها متحمل ضرر خواهند شد - که آنها را مجبور می کند تا ترازنامه های خود را منقبض کنند ، دلار بفروشند و ارز را که هنوز هم پایین تر می شود ، در چه چیزی می تواند یک فشار گسترده باشد.
اکنون اثرات Rube Goldberg - پیوندهای مکانیکی از طریق ترازنامه ها ، تولید نادرست قابل پیش بینی - قرار نیست در یک بازار مالی کارآمد اتفاق بیفتد. نظریه کارآمد بازارهای به ما می گوید که در مواجهه با استهلاک بیش از حد از سرمایه گذاران دلار ، فرصت سود بلند مدت را به رسمیت می شناسد و به صورت گسترده ای از Greenbacks خریداری می کند-بوفه های طولانی مدت جبران مشکلات ترازنامه صندوق های پرچین. خوب ، شاید - اما شاید نه.
3. چه کسی اهمیت می دهد؟
ارزها بالا می روند ، ارزها می افتند. آیا این یک بازی با مبلغ صفر نیست و برای این موضوع به هیچ وجه سهام بسیار کوچک نیست؟
به طور کلی ، بله. و حتی اگر اکنون با یک ارزش بیش از حد ناپایدار دلار که قابل مقایسه با اوایل سال 1985 است ، به یاد می آوریم که به اندازه کافی قدیمی به یاد می آورند که علی رغم هشدارهای شدید در مورد "فرود سخت" قریب الوقوع ، تصحیح آن ارزش افزوده تقریباً کاملاً خوش خیم بود.(بله ، برخی ادعا می کنند که این امر به طور غیرمستقیم به اقتصاد حباب ژاپن منجر شده است - اما این یک داستان پیچیده است).
اما اکنون مسائل کمی متفاوت است ، زیرا ما از مکانی متفاوت شروع می کنیم. مسلماً ، وضعیت اقتصاد جهانی در حال حاضر به گونه ای است که کاهش شدید دلار تقریباً در همه جا انقباض خواهد بود (به جز آرژانتین و هنگ کنگ).
برای درک اینکه چرا ، در نظر داشته باشید که استهلاک ارز (یا به طور دقیق تر ، تجدید نظر در انتظارات منجر به استهلاک ارز - البته نرخ ارز یک متغیر درون زا) یک شوک تقاضای مثبت و شوک عرضه منفی استکشور استهلاکاین یک شوک تقاضای مثبت است زیرا کالاهای کشور در بازارهای جهانی رقابتی تر می شوند. این یک شوک عرضه منفی است زیرا قیمت واردات افزایش می یابد. و برعکس ، البته ، قدردانی از ارز ، شوک تقاضای منفی و شوک عرضه مثبت است.
دلیل نگرانی در مورد کاهش ناگهانی دلار ، این است که به این ترتیب اتفاق می افتد که ایالات متحده در حال حاضر یک اقتصاد محدود با عرضه است ، در حالی که بسیاری از سایر نقاط جهان محدود به تقاضا هستند. بنابراین اثر خالص تقریباً در همه جا منفی است.
در ایالات متحده، جایی که دستمزدها بالاخره شروع به بازتاب بازار کار بیش از اشتغال کامل کرده است، کاهش ناگهانی دلار حداقل تهدیدی برای ایجاد یک مارپیچ قیمت دستمزد خواهد بود - و تهدید صرف به این معنی است که فدرال رزرو احتمالاً ممکن استمجبور به افزایش نرخ شوند. اینکه آیا این منجر به انقباض قابل توجهی می شود، مشخص نیست - چه کسی رفتار عرضه کل را این روزها درک می کند؟- اما کاهش دلار قطعا در حال حاضر برای ایالات متحده مثبت نیست.
همانطور که برای سایر نقاط جهان، شوک های تقاضا ناشی از افزایش ارزش پول معمولا آسان است: فقط نرخ بهره را کاهش دهید، که در میان چیزهای دیگر افزایش را محدود می کند. اما مسلما ژاپن به شدت در تله نقدینگی است و نمی تواند نرخ بهره را کاهش دهد. منطقه یورو در تله نقدینگی نیست، اما کاهش به اندازه کافی شدید دلار می تواند آن را در یک تله قرار دهد. تنها جاهایی که آشکارا از دلار ضعیف‌تر سود می‌برند، اقتصادهای محدود به تقاضا هستند که با دلار مرتبط هستند. و آرژانتین و هنگ کنگ به اندازه کافی بزرگ نیستند که تصویر کلی را تغییر دهند.
بنابراین، کتاب درسی ساده اقتصاد کلان اقتصاد باز به ما می گوید که با شروع از جایی که اکنون هستیم - اقتصاد ایالات متحده با ظرفیت یا فراتر از ظرفیت، بخش بزرگی از بقیه جهان بسیار کمتر از ظرفیت، و در یا نزدیک به یک تله نقدینگی - یککاهش دلار یک نیروی انقباضی جهانی خواهد بود. چقدر نیروی قویخوب، بستگی به افت دارد. اگر بازارها ایالات متحده را مجبور کنند که به سرعت به سمت تراز حساب جاری یا فراتر از آن حرکت کند، اعداد بسیار نگران کننده خواهند بود. به نظر من این بعید است. اما پس از آن معمولاً بحران های جدی پیش از این اتفاق می افتد.
4. چه باید کرد؟
آیا می توان از سناریوی نگران کننده ای که به تازگی ترسیم شده است جلوگیری کرد؟
البته ایالات متحده نمی تواند محدودیت عرضه خود را کاهش دهد. ما قبلاً قبل از شروع تورم، یک معجزه مجازی در توانایی خود برای گسترش تا این حد داشته ایم. درخواست دیگری نه تنها احمقانه است، بلکه حریص است.
آیا مداخله می تواند دلار را تثبیت کند؟اگر استریل شده باشد ، یا به طور کلی اگر از برخی از تغییر اساسی در سیاست ها پشتیبانی نشود ، احتمالاً جواب اینطور نیست. مداخله گاهی می تواند وحشت بازار را به وجود آورد ، اما نمی تواند ناپایدار را حفظ کند. به موضوع از طرف ژاپن نگاه کنید: همانطور که سال گذشته بارها و بارها استدلال کردم ، یک اقتصاد تله نقدینگی با مشکل مداوم روبرو است که نمی تواند ارز خود را به اندازه کافی ضعیف کند ، زیرا حتی با نرخ سود اسمی صفر نرخ واقعی آن بسیار زیاد است. شما انتظار دارید مداخله استریل - یا هر مداخله ای که انتظارات در مورد تورم ژاپن را تغییر نمی دهد - برای کار باشد. و این نخواهد بود
آنچه کار خواهد کرد گسترش پولی رادیکال در اقتصادهای محدود به تقاضا است - ژاپن قطعاً ، در صورت لزوم نیز ممکن است اروپا نیز باشد. من فکر نمی کنم که باید دوباره منطق را پشت سر بگذارم - همه چیز در ژاپن است: هنوز به دام افتاده است. اما توجه داشته باشید که کسب درآمد نه تنها تقاضای داخلی را گسترش می دهد ، بلکه به محدود کردن سقوط دلار (و آرامش محدودیت "پایداری" با افزایش تقاضا برای صادرات ایالات متحده کمک می کند). اینها همان تأثیراتی هستند که در شرایط عادی از کاهش نرخ بهره در کشورهای قدردانی ناشی می شوند.
و این نکته اصلی است. آخرین باری که یک دلار با ارزش جدی داشتیم ، اصلاح اجتناب ناپذیر آسیب چندانی نداد ، عمدتاً به این دلیل که کشورهای قدردانی به راحتی قادر به گسترش تقاضای داخلی بودند. اگر وضعیت فعلی نگران کننده تر به نظر برسد ، به این دلیل است که کشورهای غیر دلار نمی توانند با استفاده از سیاست های معمولی تقاضا را افزایش دهند و تمایلی به فکر سیاست های غیر متعارف ندارند. این عدم تمایل ، نه دلار به خودی خود ، منبع مشکل است.
